- conrectio
- correctĭo ( conr- ), ōnis, f. [corrigo], an amendment, improvement, correction.I.In gen. (rare, but in good prose):II.
correctio et emendatio philosophiae veteris,
Cic. Fin. 4, 9, 21; cf.:veteris Academiae,
id. Ac. 1, 12, 43:quādam adhibita,
id. Off. 3, 2, 7:morum,
Suet. Tib. 42; id. Dom. 8:delicto dolere, correctione gaudere,
Cic. Lael. 24, 90.—Esp., as a rhet. figure, the recalling of a word in order to use a stronger or more significant one in its place, Gr. epanorthôsis, Cic. de Or. 3, 53, 204:correctio est, quae tollit id, quod dictum est, et pro eo, id, quod magis idoneum videtur, reponit,
Auct. Her. 4, 26, 36; Quint. 9, 1, 30; 9, 3, 88.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.